 1e kar.: korrels (= klein), 2e kar.: gaan en skelet (= bergpas) |
HEXAGRAM
62
De meester zegt:
Alle
spirituele kennis brengt de mens dichter bij het begrijpen van de regels van het
leven en het universum maar dat is in de geest. En het klein zijn is de
werkelijke ziel van de mens die glimlachend de uitleg van de geest die het leven
begrijpt aanhoort en vanuit de kern van zijn hele kleine Wu Ji alles wat op hem
afkomt overschrijdt. Steeds boven de woorden blijft staan.
Het absolute kleine kan zelfs niet meer spreken omdat het in intuitie teveel
weet. Om toch tussen de mensen te kunnen bestaan gedraagt Wu Ji zich als Tai Ji.
Want het hele werelds gebeuren is opgebouwd uit Yin en Yang omdat het polariteit
moet hebben om zich te manifesteren en als Tai Ji spreekt zit daar geen
YinYang-structuur in en is het niet begrijpbaar en had de functie als orakel,
terwijl Tai Ji in zichzelf tot rust komt in Wu Ji, het allerkleinste waar al
zijn woorden als Tai Ji zich oplossen en verdwenen zijn en het kleine niet
belasten.
Het
kleine heeft de wereld niet nodig om zichzelf vorm te geven. Het komt in
afzondering tot steeds completer vorm. Omdat het leven regenererend in hem
verloopt en de levensloop dus gekeerd is van oud naar jong.