regen en sikkel of tijds-teken |
HEXAGRAM
52
De meester zegt:
Je moet
achter je kijken waarmee je je het sterkst verbonden hebt. Of in werkelijkheid
of psychogeen, want men is zelf wel iets - men is het totale aanwezige - maar
men moet zich van buiten af vullen. Daarom zegt Lao-Tze “Wees nooit jezelf,
wees de ander”, want de realiteit is, dat men altijd het leven van een ander
leeft. Deze ander kan men zich ook indenken en dat heet het psychogene leven.
Het kan ook zijn dat men door verliefdheid of een andere emotionele reden
de geest van die ander in zich haalt. Men leeft dus altijd een combinatie van de
eigen geest en de geest van de ander.
Die
ander is eigenlijk de psychotische kern waar men om te kunnen leven, en creatief
te kunnen leven, een neurotische afscherming omheen maakt met de eigen geest.
Daarom heeft het zin de oude boeken te lezen waaruit de universele geest van de
ander tot je genomen kan worden. Bv een Lao-Tze.
Onze cultuur houdt voor om Jezus als de ander als kern in je te dragen en
daaromheen met je eigen geest een verbreiding daarvan te leven. Dit is niet de
kerkelijke Jezus maar de Jezus die ook al door Lao-Tze als bode beschreven
wordt. 600 jaar voor Christus zegt Lao-Tze ook “Ik ben de weg, de waarheid en
het leven”. Kan men dit zich eigen maken dan heeft men een rijk leven en het
terugblikken heeft zijn vrucht gedragen.
Wie de oude wijzen en de boeken niet tot vulling van zijn leven maakt,
wordt gevuld door de tijd. De tijd schrijdt snel voort en men heeft dan een
jachtig innerlijk. De oude meesters hadden allen de tijd vervangen door de
eeuwigheid en zij brachten de regels van het eeuwige bestaan.
HEXAGRAM
52
1999
De meester zegt: Indien men
wil dat de geest vrij is zichzelf te ontwikkelen dan moet men zo weinig mogelijk
zien. Alles wat men ziet moet de geest verwerken terwijl het er wezenlijk niets
aan heeft dat men het gezien heeft. De grote wijzen worden veelal verbonden met
het leven in een grot want dan ziet men in het schemer iedere dag hetzelfde en
hoeft de geest er verder geen nieuwe benaming voor te zoeken. Hetzelfde kan in
iedere afgesloten ruimte.
Des te minder men ziet, des te scherper wordt de intuïtie van de omgeving
waarin men verkeert die men als hij des mensen is zo ver mogelijk buiten moet
sluiten bij voorbeeld door te gaan wonen in een loods in plaats van in een huis
zodat ieder die voorbij rijdt zijn projecties binnen houdt omdat de mens dat
nooit zou verkiezen. Zo plaats je je buiten de begeerte en als dit ook nog in
een moeras is waar de programmatie nog steeds op rust van “ongezond” dan
heeft men nog weer een stuk vrijheid er bij. De kleding die men aandoet moet ook
zo zijn dat geen mens er ooit in zou willen lopen. Zo beschermen alle individuen
die zich verder willen ontwikkelen zich met uitzonderlijke kleding en ook
zwervers die hun eigen territorium willen beschermen passen dit toe. De meest
complete omgeving van vergeestelijking is zich nooit meer te laten zien, door in
iets, wat dan ook, te huizen waar men in tientallen jaren niet uitkomt en waar
geen ramen of deuren zijn zodat er ook geen licht binnen komt. De dag wordt daar
hetzelfde als de nacht. Door één opening moet men er wel uit kunnen en voor de
gezondheid van het lichaam beperkt men zich tot de 2x20 minuten per dag die voor
gevangenen in de mensenrechten staan. Het leven is nu zinloos geworden. Dat was
ook de zin van deze totale afzondering. Waar het leven zinloos is en het oog
geen nieuwe indrukken opdoet, treedt de geest in een geheel andere werking
namelijk niet het verwerken wat men anders meemaakte en zag, maar wat men niet
meer en nooit meer mee zal maken en nooit weer zal zien als uitdaging van de
hersenen te beleven om een groter meemaken en een groter zien in de plaats te
stellen uit respect voor de discipline van dit aan de geest toegewijde individu.
Al snel neemt de universele geest het over van de geest der mens en zoals de
heilige geest de onaardse bevruchting tot stand bracht, zo brengt ook deze
universele geest een dagelijks nieuwe bevruchting tot stand waar uit de eigen
ziel geboorten uit voortvloeien die de eeuwen kunnen overleven. Het is als bij
voorbeeld de vechtsport karate nooit de kracht als mens zou hebben waardoor
alles matig blijft. Daardoor is er aan de Oosterse vechtsporten een geestelijke
ontwikkeling (training?) verbonden die de nooit gebruikte hersenen toegang doet
geven tot het lichaam. Dit is ook de essentie van het universele begrijpen. Het
universele begrijpen lijkt zo’n gezegde alsof men daarmee iets aangeeft maar
het universele begrijpen is dus van het drievoudige denken naar het viervoudige
denken gaan. Als men dit geheel eigen maakt, dan is de kosmos waar geen leven
mogelijk is wordt het leven, en de aarde waar al het leven mogelijk is wordt de
dood. Dit is alles is niets samengevat in Wu-Ji, en niets is alles, het
kosmische leven boven Wu-Ji. Vanuit de dood levend is men onsterfelijk. Een
cirkel wordt door de mens verdeeld in vieren. (De psyche is gebouwd op vier.)
Het meest voor de hand liggende wordt door de mens niet gedaan. Vier is: omdat
het reeds een veelvoud van 2 is een
veelvoud van yang en yin.
Anton
Heyboer, 1998-99
|