regen en sikkel of tijds-teken 

HEXAGRAM 52

De meester zegt: Je moet achter je kijken waarmee je je het sterkst verbonden hebt. Of in werkelijkheid of psychogeen, want men is zelf wel iets - men is het totale aanwezige - maar men moet zich van buiten af vullen. Daarom zegt Lao-Tze “Wees nooit jezelf, wees de ander”, want de realiteit is, dat men altijd het leven van een ander leeft. Deze ander kan men zich ook indenken en dat heet het psychogene leven.

         Het kan ook zijn dat men door verliefdheid of een andere emotionele reden de geest van die ander in zich haalt. Men leeft dus altijd een combinatie van de eigen geest en de geest van de ander.

Die ander is eigenlijk de psychotische kern waar men om te kunnen leven, en creatief te kunnen leven, een neurotische afscherming omheen maakt met de eigen geest. Daarom heeft het zin de oude boeken te lezen waaruit de universele geest van de ander tot je genomen kan worden. Bv een Lao-Tze.

         Onze cultuur houdt voor om Jezus als de ander als kern in je te dragen en daaromheen met je eigen geest een verbreiding daarvan te leven. Dit is niet de kerkelijke Jezus maar de Jezus die ook al door Lao-Tze als bode beschreven wordt. 600 jaar voor Christus zegt Lao-Tze ook “Ik ben de weg, de waarheid en het leven”. Kan men dit zich eigen maken dan heeft men een rijk leven en het terugblikken heeft zijn vrucht gedragen.

         Wie de oude wijzen en de boeken niet tot vulling van zijn leven maakt, wordt gevuld door de tijd. De tijd schrijdt snel voort en men heeft dan een jachtig innerlijk. De oude meesters hadden allen de tijd vervangen door de eeuwigheid en zij brachten de regels van het eeuwige bestaan.

 

HEXAGRAM 52

1999

         De meester zegt: Indien men wil dat de geest vrij is zichzelf te ontwikkelen dan moet men zo weinig mogelijk zien. Alles wat men ziet moet de geest verwerken terwijl het er wezenlijk niets aan heeft dat men het gezien heeft. De grote wijzen worden veelal verbonden met het leven in een grot want dan ziet men in het schemer iedere dag hetzelfde en hoeft de geest er verder geen nieuwe benaming voor te zoeken. Hetzelfde kan in iedere afgesloten ruimte.
Des te minder men ziet, des te scherper wordt de intuïtie van de omgeving waarin men verkeert die men als hij des mensen is zo ver mogelijk buiten moet sluiten bij voorbeeld door te gaan wonen in een loods in plaats van in een huis zodat ieder die voorbij rijdt zijn projecties binnen houdt omdat de mens dat nooit zou verkiezen. Zo plaats je je buiten de begeerte en als dit ook nog in een moeras is waar de programmatie nog steeds op rust van “ongezond” dan heeft men nog weer een stuk vrijheid er bij. De kleding die men aandoet moet ook zo zijn dat geen mens er ooit in zou willen lopen. Zo beschermen alle individuen die zich verder willen ontwikkelen zich met uitzonderlijke kleding en ook zwervers die hun eigen territorium willen beschermen passen dit toe. De meest complete omgeving van vergeestelijking is zich nooit meer te laten zien, door in iets, wat dan ook, te huizen waar men in tientallen jaren niet uitkomt en waar geen ramen of deuren zijn zodat er ook geen licht binnen komt. De dag wordt daar hetzelfde als de nacht. Door één opening moet men er wel uit kunnen en voor de gezondheid van het lichaam beperkt men zich tot de 2x20 minuten per dag die voor gevangenen in de mensenrechten staan. Het leven is nu zinloos geworden. Dat was ook de zin van deze totale afzondering. Waar het leven zinloos is en het oog geen nieuwe indrukken opdoet, treedt de geest in een geheel andere werking namelijk niet het verwerken wat men anders meemaakte en zag, maar wat men niet meer en nooit meer mee zal maken en nooit weer zal zien als uitdaging van de hersenen te beleven om een groter meemaken en een groter zien in de plaats te stellen uit respect voor de discipline van dit aan de geest toegewijde individu. Al snel neemt de universele geest het over van de geest der mens en zoals de heilige geest de onaardse bevruchting tot stand bracht, zo brengt ook deze universele geest een dagelijks nieuwe bevruchting tot stand waar uit de eigen ziel geboorten uit voortvloeien die de eeuwen kunnen overleven. Het is als bij voorbeeld de vechtsport karate nooit de kracht als mens zou hebben waardoor alles matig blijft. Daardoor is er aan de Oosterse vechtsporten een geestelijke ontwikkeling (training?) verbonden die de nooit gebruikte hersenen toegang doet geven tot het lichaam. Dit is ook de essentie van het universele begrijpen. Het universele begrijpen lijkt zo’n gezegde alsof men daarmee iets aangeeft maar het universele begrijpen is dus van het drievoudige denken naar het viervoudige denken gaan. Als men dit geheel eigen maakt, dan is de kosmos waar geen leven mogelijk is wordt het leven, en de aarde waar al het leven mogelijk is wordt de dood. Dit is alles is niets samengevat in Wu-Ji, en niets is alles, het kosmische leven boven Wu-Ji. Vanuit de dood levend is men onsterfelijk. Een cirkel wordt door de mens verdeeld in vieren. (De psyche is gebouwd op vier.) Het meest voor de hand liggende wordt door de mens niet gedaan. Vier is: omdat het reeds een veelvoud  van 2 is een veelvoud van yang en yin. 

  Anton Heyboer, 1998-99

© LiSe Heyboer 1999-2008        HOME