maatschep voor graan, ± 1 liter.  

HEXAGRAM 46

De meester zegt: De schepel is het symbool van de maat. De maat is de basis waaromheen de hele I Ching opgebouwd is om zonder de wereldse maat geestelijke niveaus te bereiken die geen maat behoeven. De maat en het toekennen van maat is de oorzaak van alle kwaad in de wereld. Want er is een strafmaat en er is een maat voor prestatie.

Een strafmaat hoort bij elke cultuur. Waar een cultuur begint is die strafmaat zeer hevig en staat dicht bij de dood. De maat voor prestatie vervormt de mens doordat de oorspronkelijke erkenning die hij zich zelf gaf overgenomen wordt door een materiele erkenning die ook weer de weg is naar de dood.

Wie ooit omhoog gedrongen is geworden op zijn eigen bezit en daarna weer afgedaald naar alleen dat wat hij nodig heeft om op een goede manier te overleven wil nooit meer terug.

Cultuur is zich niet door eigen kunnen omhoog te laten dringen in het materiele. Dit remt men door een irrationeel geestelijk en spiritueel leven.

Daarom is de I Ching het boek van het leven. Het is het boek waarin men materieel met zeer weinig zeer ver in de geest kan doordringen, zelfs tot oorsprong van leven toe. Het is een boek van verjonging.

Wie kan accepteren dat het meer boven de berg is moet zeer jong van geest zijn. De schepel, dus de maat, is een leven van veroudering. Men voelt daarin wel dat het geluk in het jonge ligt dat men niet meer heeft, terwijl men niet de hoogte van geest heeft om te beseffen dat het jong zijn een heel leven lang kan duren.

HEXAGRAM 46

19-9-98

LaoTze zei b.v. geef de armen geen voedsel want zij zijn niet in staat zelf rijk te worden en dan moet men ze in de waarde laten die ze hebben.

Degenen die wel graan toebedeeld krijgen voor hun arbeid die te goed zouden zijn en boven de anderen uit staken zouden meer

graan toebedeeld krijgen dan ze zelf zouden kunnen opeten. En deze mensen die dus ook vaak geestelijk als basispatroon het onthouden hebben zowel in hun geestelijke als in hun emotionele als in hun materiele leven, die worden door wat hun in de rangorde der prestaties toegekende hoeveelheid komen ze langzaam op een berg te wonen van het voedsel dat zij niet gebruiken en dat ze volgens de strenge wetten van Zen ook niet konden verdelen kwamen zij op een berg te wonen van alles wat hun toekomt en wat ze niet nodig hebben.

Er ontstaat een eenzaamheid die door de wetten van hun eigen cultuur bepaald is. Er ontstond een geestelijk vergevorderde groep die aan de machthebbers is gaan vragen of ze minder graan mochten krijgen voor hun hoge prestaties.

(Toen zijn ze van het graan Saké gaan maken en hadden verder een gelukkig leven).

Het weinig bezitten is de rijkdom en de waarborg met rust gelaten te worden zowel door de machthebbers als de dieven.

Wie ooit omhoog gedrongen is geworden op zijn eigen bezit en daarna weer afgedaald naar alleen dat wat hij nodig heeft om op een goede manier te overleven wil nooit meer terug op de berg waar hij vroeger in de gure winden van het onechte in zijn geestelijke ontwikkeling te weinig ruimte om heen had. Men kon ook de wereld overzien en zag dat het weinig zin had te leven als er niet de drang was van het overleven. Nu komt een grote ommekeer in de regels van het leven daar waar men toch op de berg moet vertoeven en dat is het leven te verlaten en een gebouw zonder vensters neer te zetten en met verdere FengShui regels en de geest in het 1 Ching patroon te dwingen waar ogenschijnlijk de irrationaliteit overheerst en delen van zijn eigen hersenen die in de wereld nooit gebruikt werden open te leggen waardoor het wat niet kan kunbaar wordt en zo is de Chinese cultuur ontstaan. waar alle meesters het wereldlijke irrationele als levensdraad hadden en waarin iemand zonder kunnen tot een innerlijk geluk van genialiteit kan komen en daaruit ontstond de Chinese kunst maar verder ook in alle landen de kunst. Het niet kunnen leven en een eigen leven gecreeerd hebben was wel degelijk gegrond op de meesters in de geest vanuit den beginne.

Cultuur is dus zich niet door eigen kunnen omhoog laten dringen in het materiele en deze remming laten veroorzaken door een irrationeel geestelijk en spiritueel leven.

Je hebt de taal en de geestelijke ontwikkeling en je hebt het werken en in China ligt de taal hot verste van het werken af want aan een meer boven een berg is weinig te werken. En dat werken, ja dat blijft alsmaar het werken en dat gaat dan om 1 schep graan of 2 of 3 en dat is alles waar het werken toe leiden kan.

  Anton Heyboer, 1998-99

© LiSe Heyboer 1999-2008        HOME