 vrouw en vrouw die kind krijgt |
HEXAGRAM 44
De
meester zegt: Naar de vrouw toe is benauwend. Er zit ook hartstocht in.
De
zaadkracht van de vrouw weg is haar van de hartstocht bevrijden en de wijdheid
van de universele geest te tonen en dat is ook de heilige geest en die ontvangt
ze dan weer als bevruchtend voor haar leven, verjongend voor haar eigen leven en
toch heeft zij steeds weer een gevoel van verwachting dat er weer nieuw leven
komt, dat die man dat weer . . maakt met zijn vibraties de leylijn-vibraties
menselijk voelbaar en de rust die het geeft van het in verwachting te zijn tot
ontvangen.
Gods zoon is
de eigenlijke vorm van sex. Sex is Qi, het is de levens-stimulans.
Er ontstaat
ook een liefde voor die man die zijn liefdesdaad zover vergeestelijkt dat ze die
man onbevlekt ontvangen bij zich draagt en haar levensvervulling geeft doordat
de zin van het leven als vrouw haar vervult, waardoor ze bestaat, hij is haar
bevestiging.
HEXAGRAM
44
20-12-98
De meester zegt: Je hebt het spreken en dat gaat over de waarheid van de
mens, dus het is van boven, naar de kosmos toe, streng afgescheiden. Het kan
zich wel verplaatsen van de vrouw af, dus het is niet een communicatie-spreken
met de vrouw, het is meer een wereldse meditatie van de man want hij moet van de
vrouw streng gescheiden blijven. Want de vrouw die doet buikspreken, dat is dat
het leven van de vrouw geheel draait om haar buik. Dat heeft ook te maken met
dat ze kinderen kan baren, maar het heeft ook te maken met het in acht nemen
geen kinderen te baren.
Naar de vrouw moet je luisteren, want die spreekt het leven uit. Naar de
man hoef je niet te luisteren, die moet je voelen, want de man zijn taal , dat
zijn alleen zijn vibraties die het leven in de vrouw stimuleren.
De buik en
het bekken zijn eigenlijk een op zichzelf centraal organisme dat de vrouw
bepaalt en dat ook eigenlijk het centrum van het leven is. Van het leven in zijn
totaliteit. Al het spreken dat niet gevormd wordt door de psyche der vrouw,
behoort haar in de Gou-ring te bereiken. Het zeggen der vrouw is het eeuwige
zwijgen der Maria, die doordat zij de oorzaak is, als gevolg de heilige geest
uitstraalt en dat is haar spreken.
De psyche
der vrouw is eigenlijk een vertolking van het oestrogene hormoon en dat zit in
al het spreken, dus een vruchtbaarheid, en daarin onderscheidt het zich van het
meer testosteronne spreken dat zijn drang naar bevruchting heeft opgevoerd tot
hemelse hoogten eindigend in het Wu-Ji. Deze drang wordt in het karakter Gou
sterk gescheiden van de vruchtbaarheid en door toch ook zijn wereldbepalende
intensiteit gaat het de tegenovergestelde kant van de vrouw uit en geeft zijn
bevruchting af aan de leylijnen wat bepaald wordt doordat boven de mond een
extra horizontale afdichting is. Het moet zich niet langer langs de wereldas,
die dus dit manlijk en vrouwelijk scheidt, verplaatsen. Wu-Ji is bereikt en de
waarde van de man heeft zich in dit niets bewaarheid en dan is zijn verdere weg
het spreken van de vrouw af langs de leylijnen en zo wordt zijn
zaad-bevruchtings-potentie omgezet in geestelijke potentie die de vrouw voelt en
die haar ook geestelijk inspireert en ook haalt uit haar cyclus van vrouwelijke
vruchtbaarheid en haar het gevoel van vrijheid geeft terwijl zij toch in alles
zichzelf blijft.
De
bevruchtingspotentie van de man vergeestelijkt zich en komt bij de vrouw terug
als een gesloten ring, alsof het de hele aarde omgegaan is en haar toch weer
raakt in haar erogene zones maar nu als geest. Dit is ook het geheim van de
onbevlekte ontvangenis. Wat dus de essentie van het karakter is.
Die man
raakt verloren op die leylijn, en die gaat door, als heilige geest, en die
bevrucht die vrouw opnieuw. En dan komt die vrouw in de situatie van de
onbevlekte ontvangenis, dus van de Maria, en heeft daardoor een spirituele
levensvervulling. Het is eigenlijk de bevruchting zoals hij nodig is voor de man
en de vrouw om een leven bij elkaar te blijven. En om zich dagelijks creatief te
voelen.
De
lichamelijke bevruchting is eigenlijk slechts voor de jeugd.
Dit is het
Mysterium Conjunctionis van de alchemisten, waar Jung een heel boek aan heeft
gewijd.
Het werelds
resultaat van het samengaan van man en vrouw zonder dat de man nog zijn
dierlijke man-staat van man heeft, en wat hun proces betreft reeds in den hemel
is en daar de naam God heeft verkregen. . . de mensheid erkent deze vorm van
bevruchting niet omdat hij buiten de natuur staat en daarom zal een ieder die zo
geboren wordt, zijn leven lang verguisd, niet geloofd, en gekruisigd worden. De
man die begrijpt dat hij door de methode van Gou ontstaan is, leeft met de
woorden “vergeef het hen, zij weten niet beter”.
Gou is het
karakter van de meest spirituele overgang van natuur tot cultuur. Het zou het
basis-karakter van de Yi Jing kunnen zijn.
De
gebruikelijke vertaling van Gou is Het Ontmoeten, maar in het verdiepen van Gou
is het ontmoeten het bekeren, wat het grootste ontmoeten is wat de mens mee kan
maken.