 pot met druppels |
HEXAGRAM 42
De
meester zegt:
Voor het verbouwen moet de man ook de vrouwelijke eigenschap bezitten van
het afwachten. Een in rust kunnen in verwachting zijn.
Daarom zijn de gewassen verbouwende mensen anders dan de stadse mensen.
De verbouwende mens is gewend geraakt in generaties lang dat de natuur de
meester is die zijn leven in de hand heeft. Komt de regen niet op tijd dan zijn
zij gelaten en zie na lange tijd wordt dit beloond door een overvloedigheid van
water en daardoor worden ze gesterkt in hun geloof. De mensen die de steden
bewonen hebben andere gevoelens zoals teleurstelling, ongeduld en er is geen
reden waarop op natuurlijke wijze het geloof als geschenk tot hen komt omdat dat
wat menselijkerwijs niet meer kon toch in enige dagen of weken door de natuur in
overvloed hersteld wordt. Zo kan men niet spreken van “de mensen”. Er zijn
mensen die met het groeien en de grond leven en iedere verandering van de wolken
in zich opnemen of ze ten gunste van hun gewas gaan. En de andere groep mensen
die eten wat er verbouwd is en de natuur alleen zien als ontspanning en alleen
de zon is voor hen van belang terwijl de met de gewassen levende mensen dezelfde
liefde voor de regen hebben als voor de zon. Zij leven dus een completer leven.