 handpalm, cirkel (=leeg, deksel of opening?) en vaas |
HEXAGRAM 41
De
meester zegt: En
hiermee verbind ik u tot man en vrouw.
Het meisje en de jongen hadden zich nog steeds erotisch met elkaar verbonden in
de vorm van het paradoxale. Dat is een Andreaskruis waarin de ene helft het
tegenovergestelde is van de andere helft en dezen hadden ze verbonden met een
doorlopende opening waar de spanning van de linkerhelft en rechterhelft
weggenomen is en waardoor het yin en yang ook zijn levensbrengende waarden ten
opzichte van elkaar verliezen wat aangegeven is doordat vanuit het midden van
het essentiële kruispunt een erotisch punt naar de aarde gaat. Het is
geslachtelijk geworden.
Erboven is de ring van de
oneindigheid, ook de ring waarop de zegen rust van “hiermee verbind ik u tot
man en vrouw”. Waar yin en yang verweven zijn als in Tai-Ji en niet meer het
spanningsveld van het yin zijn en het yang zijn als levensprikkel hebben, maar
de vreugde als levensprikkel hebben dat hun beider ziel tezamen smelt en het
leven geen spanning nodig heeft om te bestaan maar de rust van het bereikt
hebben een grote groei in beiden teweegbrengt, die hen uiteindelijk naar Wu-Ji
zou voeren, zoals de boom die er naast staat of de twee handen die elkaar
reikend verlengen naar de leegte van Wu-Ji en dat is zonder begeren het leven
lief hebben.
Zoals
alles wat leeft in de natuur en ook in de bomen en planten maar zoals het in de
mens in lust verloren is gegaan.
Het lagere heeft zich zo sterk verminderd dat in gevoelens en Wu-Ji
alleen het hogere bestaat.
De verhouding tussen yin en yang ...Dat steeds op yin en yang de nadruk
gelegd kan worden en het hele leven een spel is en een flirt is rond het
seksuele, en dat er een ander meisje komt dat zich herkent in de man waar het
spanningsveld van yin en yang gelijk wegvalt en waar in elkaars armen het yin en
yang het volledig evenwicht krijgt, zoals dat ook in het Tai-Ji teken is
aangegeven, een stuk yang in yin en een stuk yin in yang.
De oorzaak is dat beiden door het hele leven zijn heengegaan
en de rust tot stand komt omdat beiden, ook in tijden dat ze elkaar niet zien,
het cultuurmiddel opium gebruiken waardoor ze samen in Wu-Ji
in een zeer hoog begrip van menszijn één compleet bestaan vormen.
Opium zoals in China of hasj
zoals algemeen een middel om het normale uit de geest uit te bannen, want
eigenlijk is het normale geen deel van de geest. Het is een programmatie die
aangeleerd is om in een totaal geprogrammeerde maatschappij een plaats om te
werken te kunnen veroveren en daardoor te kunnen bestaan.
De wijzen laten voor zich
werken zoals ook de bedelmonniken, om buiten de programmatie te blijven.
Men kan denken aan de goden en
de wijde heidevelden en tsjoep er valt zomaar een kwartje in de bedelnap, van de
voorbijganger van wat deze mens leeft.
HEXAGRAM
41
1999
De meester zegt: De mens die alles meegemaakt heeft, de oorlogen en de
vredes die ook weer oorlogen bleken te zijn, die mens zou in een ontreddering
terecht gekomen zijn als hij niet zichzelf een psychogeen of een denkbeeldig
leven indacht.
De mooiste weg is terug te gaan in zijn oerafkomsten en weer worden als de
grotten en de wouden. Op een gegeven ogenblik treedt er een eenheid in hem in
dat hij is als de wouden. Hij is als de bomen, zijn erotisch leven wat in het
vroegere stormachtige bestaan zijn zin verloren heeft krijgt weer zin als hij
zich in de bossen op de losse aarde gooit en met zijn handen er in wroet. Het is
zijn nieuwe vrouw en zij geeft hem een nieuwe zin van niet de totale bossen te
zijn waarin zijn hart verzwierf, maar een identiteit te zijn zoals een boom dat
heeft en de sappen uit de aarde naar de hemel toe laat reiken en dit als een
nieuwe geest, als een nieuwe persoonlijke geest ervaart. Het is het manlijke of
de yang drift die zich in het uitgroeien in het yin verliest.
Hij is nu weer een half mens, hij is groots en heeft veel geest maar hij
moet nog een ziel hebben. Zijn ziel was tot nu toe verbonden met de eenheid die
hij had met de wouden maar nu hij zich ter aarde gestort heeft en de losse
bladgrond over zich heen wreef en in de mond nam omdat zijn voortplantingsdrift
hem toch tot een vrouw dwong, nu is hij niet meer de wouden maar zelf verrezen
als een boom. Zijn ziel die eerst zwierf over de wouden kan dit nu alleen
hunkerend doen. Zijn ziel moet ook nu bij hem blijven.
Daardoor heeft hij voor de andere helft van zijn mens zijn een holle ruimte,
een vat of een ton, nodig waar hij in kan gaan en niets meer ziet en in deze
donkere ruimte zichzelf weggeeft aan de goden, dit ook met woorden begeleidend
van “Hier is mijn lichaam, ik sta het af. Hier is mijn bloed, hier is alles
waaruit ik besta, het is alles voor U”. En in dit offervat blijft een ziel
achter.
Omdat deze mens voldeed aan de regels van het bestaan werd hem gegeven ver
boven de top van de bomen die hij dacht te zijn, uit te gaan en de Tao werd hem
geschonken, waardoor bleek dat het vertwijfelde leven dat hem hiertoe gebracht
had, wel noodzakelijk was omdat een mens zonder dat nog niet geboren is, maar
dat het ook ten opzichte van de hoogten van het leven waar hij nu ingetreden was
een armzalig menszijn geweest was en dat hij zichzelf in het offervat geboren
heeft laten worden om deel te hebben aan de wereld der goden, wetend dat het
niets hebben, het Wu-Ji, het alles bezitten is.
Anton Heyboer, 1998-99