maan en zon: helder. man met harpoen, of enkel pijl met koord: barbaar 

HEXAGRAM 36

23-1-99

         De meester zegt: Dat met die prins en die monarch, dat is de maatschappij. Je moet wonen, een huis, alsof je gek bent. En je moet je auto met de hand schilderen, dan denken ze: daar gaat die gek. In een Volendammer pak, dan ben je pas goed gek. Een fotomodel met werkschort en losse flodderende haren. En intussen heel makkelijk van haar geld kunnen leven. En vooral als je schildert, dan moet je vooral dingen maken dat ze denken “wat een kracht – de kracht van een gek. Een normaal mens heeft niet zoveel kracht, we zullen hem maar beroemd maken”.

         En nooit de straat op gaan want dan ben je echt een gek, een opgesloten gek. Want iedereen wil altijd op straat laten zien dat hij normaal is.

         Dan kan je ook leven van je gekte want dan zet je je niet af met je gekte, dan bén je gek.

         Gekken verdedigen zich niet. Hamlet gooide zijn degen over de torentrans. Gekken zijn al door hun gek zijn verdedigd, die hebben een schutkleur aangenomen of een drogbeeld.

         Ik ben zo normaal en ik vond dat zo saai, ik heb mezelf gek gemaakt. Want als je een waan maar lang genoeg volhoudt dan wordt het een psychose. Gek zijn is gevaarlijk, daar moet je heel bekwaam voor wezen, anders ga je er aan onderdoor.

         Je moet vooral een meisje hebben dat zo gek is dat ze naar je gekte wil luisteren. Iemand moet het bevestigen. Een computerdeskundige als meisje is zo erg dat je moeite hebt om je gekte op haar peil te krijgen.

 

HEXAGRAM 36

14-3-99

Als je thuis blijft, als je je afsluit, zoals de heilige in een grot woont en verblijft zoals Christus de woestijn in trok bij wijlen om essentieel te worden en zoals ook de mens die zich afsluit in een ruimte waar wel een zekere bewegingsvrijheid is, b.v. een grote schuur of een loods en waar alleen door de naden en spleten de lucht binnen komt maar waar geen ramen in zitten en waar absoluut geen bezoek ontvangen wordt dan staat hij niet meer in contact met wat ze noemen de buitenlucht de buitenlucht wordt dan in de materiele wereld aangeduid met het UV en daarmee met de aanmaak van de vitamine D maar de buitenlucht is iets heel anders, de buitenlucht is alles wat op je af komt en waar je niet meer op ingesteld bent. Het is dus een constante schommeling van het yin en yang in je en de in afzondering gerichte geest die wordt in de buitenlucht alsmaar belaagd door het agressieve, het niet-mooie, het te grove, in ieder geval nies ervan is te gebruiken in de opbouw naar het bereiken van het Wu-Ji het is lichamelijk gezond omdat het weerstandsvermogen zich herstelt omdat in de vergeestelijking er langzaam een autonoom weerstandsvermogen opricht en dat is dat de weerstand zich keert tegen dingen die men in het lichaam verkeerd doet in zijn vergeestelijking. De grootst in afzondering levende wordt in hoofdzaak door het  voedsel uit de strakke baan geleid waardoor de monniken in de Himalaya alleen gerstepap en yakmelk gebruiken en oorspronkelijk het graan het voedsel van de monniken en de vergeestelijkten was. Het graan en de rijst.

         Nu is het een keus hoever moet men zich af laten stompen om het lichaam gezond te houden, het niet te overgevoelig te maken en in hoeverre men dit wil tarten om echt in de geest te geraken. Zo gauw wonden of zelfs kleine splinterwonden niet meer volgens het normale genezingsproces verlopen moet men het lelijke van de buitenwereld op zich in gaan laten werken om de weerstand weer naar buiten gericht te krijgen zodat een wond gaat zweren terwijl in de vergeestelijking de wond naar binnen slaat en steeds sporen van beginnende bloedvergiftiging teweeg brengt bij het minste geringste. En daar waar een wond in contact met het lelijke in 4 dagen over is, duurt het in de vergeestelijking maanden. Men ervaart deze eis van het lichaam naar buiten te gaan als een zonde tegen de geest. Mijn eigen laatste levensperiode was 8 maanden het buitenlicht niet gezien hebben en geen mensen ontmoet te hebben behalve de paar verzorgsters die dit leven verkozen en zelf o.a. de I Ching opnieuw vertalen en een ander weer het voedsel tot in de kern bestuderen en ikzelf leef op het verkrijgen van een zo groot mogelijke Qi-kracht, waarmee ik net als de Chinese penseel en rijstpapiermeesters de lijn kan zetten die in contact met buiten niet mogelijk is en die door de mens van buiten gebeerd wordt omdat het hun de kracht geeft die ze nergens anders in kunnen zien.

         Mijn levensfunctie is deze bladen van 1 meter groot onder de mensheid te verspreiden. Ik vraag daarvoor het allerweinigste geld maar ik vraag het als de bedelmonnik of ze iets in de nap willen leggen waardoor wij op het armste niveau in deze wereld kunnen bestaan.

         Vandaag is de dag dat ik deze 8 maanden ga doorbreken omdat de verwonding aan de handen door het werk en de dieren maanden blijven omdat ik mij omringd heb met een roedel van 16 herdershonden hoop ik dat een patio in het gebouw mij het contact met de maan, de regen en de wind geeft en dat de honden de edele plaats innemen die anders in de wereld door het lelijke zouden ingenomen worden.

         Nu ik dit meedeel verblijdt mijn hart want mijn instinct zegt dat dit moet lukken zoals het ook de kluizenaar lukt in een stuk nooit betreden oerwoud. Waar ik oorspronkelijk ook geboren ben en ingeprint en gesocialiseerd door een jonge hindoestaanse vrouw.

         Ook nu ben ik al 35 jaar omringd door 4 jonge vrouwen met hindoestaanse geest. Door het voortdurende AUM-geluid wat in het grote bunkerachtige gebouw heerst.

         De ziel van een herdershond die in dezelfde situatie leeft als zijn meester helpt hem de weg te gaan naar Wu-Ji. Hij verliest zijn onder de mensen bekende hond-zijn en zijn ogen verdiepen zich en hij maakt een eenheid met zijn meester. Zoals in India de Yogi Yuddisthira naar de hemel mocht gaan maar zijn hond net, en toen verkoos hij de hel. De oppergod maakte de hond heilig en samen zijn zij naar de hemel mogen gaan.

 

HEXAGRAM 36

13-5-99

De meester zegt: Wie niets weet en bij wie de illusies van het leven verdwenen zijn, daar wordt het leven bepaald door de dag en de nacht. De dag heeft de zon en de nacht heeft de maan.

Als men leeg is van het leven dan kan men zich opnieuw vullen door het licht en het donker. Men kan in de nacht lopend en de maan ziende een innig gevoel krijgen van de zegen van het donker en de liefde voor de maan.

         De dag doorbreekt dit steeds doordat dan de mensen leven en de lucht gonst van al hun bestaanskracht. Men verlangt weer naar de nacht. Men verlangt naar de maan die als ziel tussen de sterren ook de eigen ziel in trilling brengt.

         De leegheid die men eerst was omdat men het leven wel gezien had, wordt opnieuw gevuld met een doorlopende verliefdheid op de nacht. Het menselijk normale proces van leven en activiteit heeft zich verlegd van de dag naar de nacht. Grote schrijvers, grote kunstenaars, grootse dingen komen allen uit de nacht voor. De dag heeft weinig te bieden. De nacht geeft u alles.

 

HEXAGRAM 50 en 36
(zie de 10 ossen)

         De eerste 8 offervaten gaan over het zoeken in de geest. Negen en tien gaan over “wees de ander”, daarom zijn zij die eeuwigheidkrakeling samen. Het is het zelf dat de ander is. Dan is ook lopen met een zak (het tiende) verantwoord, want de ander zijn vergt ook een uitbeelding zijn, waardoor ze denken “dat is die”. De ander zijn staat ook bekend als het drogbeeld.

         In onze cultuur is het zelfs zo gemaakt dat Jezus werd Christus, maar Christus is hij maar kort geweest, daarvóór 30 jaar Jezus (als yogi in India). Ton was visser met een houten boot, hij timmerde een stuk zink op de buitenkant van de boot omdat het steeds lekte, er kwamen wat krassen op het zink - daar kun je wel poppetje van maken - de beroemde etser is de “ander” maar ik ben die jongen die op het strand zat met die boot op zijn kant en dacht hoe krijg ik dat gat dicht.

         Negen en tien, de prachtigste dingen, maar de mensen voelen toch steeds die jongen die zijn boot dicht timmerde. Dat is het hoge bereiken, maar zij hebben voor het genie geen liefde maar voor de arme jongen die in zijn eentje moest zien dat hij dat bootje dicht kreeg, temeer omdat hij niets ving maar stug door ging met vissen. Die liefde gaat door de eeuwen heen, het genie kan op een gegeven ogenblik achterhaald worden en een algemeen bezit van kennis worden en die liefde is groots, de liefde draagt het leven. En daarom is het de ander zijn en jezelf zijn. De anderen willen toch steeds het hoogste zien en zien de tiende os, 10 is het dwaalspoor voor de mensheid. “Als dat nou is wat je uiteindelijk bereiken kan”.

         9 Is het bezit van de koning en het eigen en het zelf wat je volgens Lao-Tze nooit moet zijn want dan gaan ze het zelf afbreken en nu breken ze het drogbeeld af. Het is de zelfbescherming van de macht van de kennis van alle offervaten en bij uitstek van 9 wat alleen door de orakels getracht wordt te benaderen terwijl de koning het als eigen heeft, als zijn wezen.

 

HEXAGRAM 36

13-5-99

De meester zegt: Wie niets weet en bij wie de illusies van het leven verdwenen zijn, daar wordt het leven bepaald door de dag en de nacht. De dag heeft de zon en de nacht heeft de maan.

Als men leeg is van het leven dan kan men zich opnieuw vullen door het licht en het donker. Men kan in de nacht lopend en de maan ziende een innig gevoel krijgen van de zegen van het donker en de liefde voor de maan.

         De dag doorbreekt dit steeds doordat dan de mensen leven en de lucht gonst van al hun bestaanskracht. Men verlangt weer naar de nacht. Men verlangt naar de maan die als ziel tussen de sterren ook de eigen ziel in trilling brengt.

         De leegheid die men eerst was omdat men het leven wel gezien had, wordt opnieuw gevuld met een doorlopende verliefdheid op de nacht. Het menselijk normale proces van leven en activiteit heeft zich verlegd van de dag naar de nacht. Grote schrijvers, grote kunstenaars, grootse dingen komen allen uit de nacht voort.

De dag heeft weinig te bieden. De nacht geeft u alles.

  Anton Heyboer, Sept.1998