 maatschep voor graan, ± 1 liter. |
HEXAGRAM
46
De meester zegt: De schepel is het symbool van de maat. De maat is de basis
waaromheen de hele I Ching opgebouwd is om zonder de wereldse maat geestelijke
niveaus te bereiken die geen maat behoeven. De maat en het toekennen van maat is
de oorzaak van alle kwaad in de wereld. Want er is een strafmaat en er is een
maat voor prestatie.
Een strafmaat hoort bij elke cultuur. Waar een cultuur begint is die
strafmaat zeer hevig en staat dicht bij de dood. De maat voor prestatie vervormt
de mens doordat de oorspronkelijke erkenning die hij zich zelf gaf overgenomen
wordt door een materiele erkenning die ook weer de weg is naar de dood.
Wie ooit omhoog gedrongen is geworden op zijn eigen bezit en daarna weer
afgedaald naar alleen dat wat hij nodig heeft om op een goede manier te
overleven wil nooit meer terug.
Cultuur is zich niet door eigen kunnen omhoog te laten dringen in het
materiele. Dit remt men door een irrationeel geestelijk en spiritueel leven.
Daarom
is de I Ching het boek van het leven. Het is het boek waarin men materieel met
zeer weinig zeer ver in de geest kan doordringen, zelfs tot oorsprong van leven
toe. Het is een boek van verjonging.
Wie kan accepteren dat het meer boven de berg is moet zeer jong van geest
zijn. De schepel, dus de maat, is een leven van veroudering. Men voelt daarin
wel dat het geluk in het jonge ligt dat men niet meer heeft, terwijl men niet de
hoogte van geest heeft om te beseffen dat het jong zijn een heel leven lang kan
duren.
HEXAGRAM
46
19-9-98
LaoTze
zei b.v. geef de armen geen voedsel want zij zijn niet in staat zelf rijk te
worden en dan moet men ze in de waarde laten die ze hebben.
Degenen
die wel graan toebedeeld krijgen voor hun arbeid die te goed zouden zijn en
boven de anderen uit staken zouden meer
graan
toebedeeld krijgen dan ze zelf zouden kunnen opeten. En deze mensen die dus ook
vaak geestelijk als basispatroon het onthouden hebben zowel in hun geestelijke
als in hun emotionele als in hun materiele leven, die worden door wat hun in de
rangorde der prestaties toegekende hoeveelheid komen ze langzaam op een berg te
wonen van het voedsel dat zij niet gebruiken en dat ze volgens de strenge wetten
van Zen ook niet konden verdelen kwamen zij op een berg te wonen van alles wat
hun toekomt en wat ze niet nodig hebben.
Er
ontstaat een eenzaamheid die door de wetten van hun eigen cultuur bepaald is. Er
ontstond een geestelijk vergevorderde groep die aan de machthebbers is gaan
vragen of ze minder graan mochten krijgen voor hun hoge prestaties.
(Toen
zijn ze van het graan Saké gaan maken en hadden verder een gelukkig leven).
Het
weinig bezitten is de rijkdom en de waarborg met rust gelaten te worden zowel
door de machthebbers als de dieven.
Wie
ooit omhoog gedrongen is geworden op zijn eigen bezit en daarna weer afgedaald
naar alleen dat wat hij nodig heeft om op een goede manier te overleven wil
nooit meer terug op de berg waar hij vroeger in de gure winden van het onechte
in zijn geestelijke ontwikkeling te weinig ruimte om heen had. Men kon ook de
wereld overzien en zag dat het weinig zin had te leven als er niet de drang was
van het overleven. Nu komt een grote ommekeer in de regels van het leven daar
waar men toch op de berg moet vertoeven en dat is het leven te verlaten en een
gebouw zonder vensters neer te zetten en met verdere FengShui regels en de geest
in het 1 Ching patroon te dwingen waar ogenschijnlijk de irrationaliteit
overheerst en delen van zijn eigen hersenen die in de wereld nooit gebruikt
werden open te leggen waardoor het wat niet kan kunbaar wordt en zo is de
Chinese cultuur ontstaan. waar alle meesters het wereldlijke irrationele als
levensdraad hadden en waarin iemand zonder kunnen tot een innerlijk geluk van
genialiteit kan komen en daaruit ontstond de Chinese kunst maar verder ook in
alle landen de kunst. Het niet kunnen leven en een eigen leven gecreeerd hebben
was wel degelijk gegrond op de meesters in de geest vanuit den beginne.
Cultuur
is dus zich niet door eigen kunnen omhoog laten dringen in het materiele en deze
remming laten veroorzaken door een irrationeel geestelijk en spiritueel leven.
Je hebt de taal en de geestelijke ontwikkeling en je hebt het werken en in
China ligt de taal hot verste van het werken af want aan een meer boven een berg
is weinig te werken. En dat werken, ja dat blijft alsmaar het werken en dat gaat
dan om 1 schep graan of 2 of 3 en dat is alles waar het werken toe leiden kan.